آهار - ده تنگه

کاج های زیادی بلند

زاغ های زیادی سیاه

آسمان به اندازه آبی

سنگ چین ها ، تماشا ، تجرد

کوچه باغ فرار رفته تا هیچ

ناودان مزین به گنجشک

آفتاب صریح

خاک خشنود

چشم تا کار میکرد

هوش پاییز بود

ای عجیب قشنگ !!!!!!!

                               سهراب سپهری

 

یکی از برنامه هایی که خیلی از مردم برای فرار از شهرهای بزرگ انجام میدهند سفر به روستاها میباشد .

در حقیقت این سفرها نوعی فرار از شهرهای پیشرفته و توسعه یافته و بسیار تصنعی و متجدد به مناطق کمتر توسعه یافته و بی آلایش با طبیعت بکر و هوای پاکیزه میباشد .

 

یکی از این ویژگیهای عمده این گونه سفرها یا گردشها ، تجربه ای است که افراد در محیطی کاملا" متفاوت به دست می آورند که شیوه زندگی افرادی که در آن مکانها زندگی میکنند تا چه اندازه با زندگی در شهرهای امروزی متفاوت است .

 

دقیقا" آبان سال گذشته بود که یک جمعه را به آهار – شکراب اختصاص دادم و یادم هست که در گزارش آن برنامه گفتم که در فرصتی مناسب به آهار – ده تنگه هم سری خواهم زد .

   

که روز جمعه مورخ 03/08/1387 زمان این گلگشت فرا رسید و به اتفاق خانواده از طریق جاده اوشان و پس از گذر از روستای ایگــُـل به آهار رسیدیم .

 

روستای آهار روستایی است در شمال شرقی تهران در بخش اوشان منطقه رودبار قصران .

این روستا جاذبه های گردشگری فراوانی دارد که میتوان به آبشار شکراب ، امامزاده طاهر شکراب ، آبشار ده تنگه ، قلعه تاریخی دختر و قلل مرتفع مثل قله قلعه دختر ،  سی چال ، توچال و قزقونچال را نام برد .

 

طبیعت بکر به همراه کوچه باغهای تنگ و زیبا و غیر قابل توصیف و همچنین برنامه راهپیمایی سبک و چند روزه آهار به شهرستانک از دیگر جاذبه های این منطقه است .

 

در آهار پس از پارک اتومیبل ساعت 7:30 دقیقه شروع به حرکت نمودیم و پس از گذر از یک پل آهنی در همان ابتدای راه به یک دو راهی رسیدیم که ما مسیر سمت راست را انتخاب کردیم که به سمت ده تنگه میرفت .

 

در طی گذر از کوچه باغهای تنگ و زیبا و با دیدن برگهایی که عمرشان به پایان رسیده بود و سر راه ما جا خوش کرده بودند . حال و هوای خاصی به آدم دست میداد .

 

و با هر قدم و گامی که به جلو برمی داشتیم صدای خش خش برگها بلند می شد گویا طبیعت میخواست سر صحبت را ما باز کند و آمدن پاییز را به ما خبر دهد . راستی که طبیعت معنای همه چیز را میداند .

 

کل مسیر ما تا ده تنگه 2 ساعت بطول انجامید و در تمام این مدت مسیر پاکوب از کنار رودخانه و باغهای گردو و گیلاس رد میشد که البته خبری از این دو تای آخر نبود .

 

مسیری مصفا که اگر در فصل پاییز طی شود تازه متوجه میشویم که خدای متعال از زیبایی هیچ چیز کم نگذاشته . به قول محمد غزالی دانشمند قرن پنجم : بدان که هر چه در وجود است همه صنع خدای متعال است .

 

در انتهای روستای خالی از سکنه ده تنگه ، آبشار ده تنگه وجود داشت که هم اکنون آب زیادی در بساط نداشت . این آبشار بصورت چندین طبقه مجزا است و کاملا" سنگی و صخره ای است .

 

 و در فصل پر آب یعنی بهار بایستی زیبا و دیدنی تر باشد و ما ترجیح دادیم صبحانه را با آرامش و بدون هیچ دغدغه ای در کنار آبشار صرف کنیم .

 

این را هم اضافه کنم که در کل مسیراز آهار تا ده تنگه ، رودخانه بسیار تمیز بود و از شما دوستان عزیز هم خواهش میکنم در صورت رفتن به این مناطق بکر حتما" با همراه داشتن یک کیسه زباله ، زباله های مصرفی خودتان را به پایین منتقل کنید .

 

 و این سفارش را به دوستان دیگر هم بکنید تا بدینگونه طبیعتی زیبا و عاری از هر گونه زباله داشته باشیم .