تنگه واشي و آبشار ساواشي
جهان را بلندي و پستي تويي ندانم چه اي هر چه هستي تويي
(تاریخ جهانگشای جوینی)

در تاريخ ۱۲/۱۱/۸۶ همراه دوستان خوبم آقايان رضا صارمي و عبدالحسين شاهي ابتدا بخاطر برف شبانگاهي تصميم گرفتيم به پارك جمشيديه برويم ولي تصميم عوض شد و به دارآباد - كوهپايه چهارم رفتيم ( بخاطر مسير راحتش ) همان مسيري كه به قله عرقچين ميرود و تا كلبه مخروبه جنگلباني بالا رفتيم. چيزي كه در اين برنامه توجه ما را جلب كرد صداي زياد جريان برق در زير دكلهاي برق بود . ولي امروز تصميم گرفتم در رابطه با تنگه واشي صحبت كنيم و بريم تو دل تابستان . خودم هم از برف خسته شدم .

در سال ۸۶ دو بار سعادت حضور در اين تنگه زيبا و طبيعي را داشتم يكبار در تاريخ ۱۵/۴/۸۶ باتفاق يك گروه ۴ نفره و بار ديگر در تاريخ ۲۶/۵/۸۶ در يك جمع خانوادگي ۹ نفره و متاسفانه هر دو بار روز جمعه.

واشي يا سوباشي به معني سر - چشمه ( به زبان تركي ) ميباشد . براي رفتن به اين تنگه بايستي پس از طي مسير ۱۲۰ كيلو متر از تهران به سمت جاده فيروزكوه و حدود ۲ كيلومتر مانده به شهر فيروزكوه - وارد يك جاده فرعي سمت چپ ( جنب بيمارستان ) ميشويم . پس از طي ۱۳ كيلومتر به روستاي سرسبز جليزجند با كشتزارهاي حاصلخيز و يك رودخانه پر آب ميرسيم كه در بدو ورود شوراي ده جليزجند با گرفتن ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ تومان براي هر وسيله نقليه جهت راهسازي و نظافت منطقه به شما خيرمقدم ميگويد. پس از ده جليزجند باز بايستي ۵ كيلومتر مسير خاكي را طي نمود تا به پاركينگهاي تنگه واشي برسيم و ماشين را پارك نمائيم.

از پاركينگ تا تنگه اول حدود ۱۰ دقيقه پياده روي ميباشد . به تنگه كه رسيديد پاچه هاي شلوارتان را لازم نيست بالا بزنيد چون كاري بيهوده است . ارتفاع آب در بعضي از نقاط تا يك متر هم ميرسد پس نترسيد با كفش كتاني به دل آب بزنيد .

در همان تنگه اول كتيبه اي را مشاهده خواهيد كرد كه از دوران قاجار به يادگار مانده . اين كتيبه كه جزو سه كتيبه معروف دوران قاجار است به دستور فتحعلي شاه حكاكي شده است . اين كتيبه ها در تنگه واشي - چشمه علي شهر ري و تونل وافه در جاده هراز ميباشند.
اين كتيبه كه بصورت نقش برجسته و به ابعاد ۶ متر عرض و ۷ متر طول است فتحعلي شاه را در حين شكار گوزن با نيزه و همچنين عباس ميرزا - علي قلي ميرزا و علي نقي ميرزا - پسران فتحعلي شاه و نواده گانشان را نشان ميدهد.

اين نقش برجسته در سال ۱۲۳۳ هجري قمري يعني ۱۸۶ سال پيش در دل كوه كنده كاري شده است و به گونه اي كنده شده كه در اثر بارش برف و باران و تابش آفتاب در امان است و روزانه فقط دو ساعت آفتاب به آن مي تابد.

پس از گذر از تنگه اول به مرغزاري سرسبز و پر از گل و گياه وارد مي شويم كه سزاوار براي اطراق با عطر خوش گياهان است . پس از اين مرغزار زيبا به تنگه دوم ميرسيم كه زيباتر از تنگه اول است

و در انتهاي آن آبشار ساواشي ( سوباشي ) با ۸ متر ارتفاع كه در تابستان سرماي آن حریف مي طلبد و عظمت خود را به رخ مي كشد.

متاسفانه تنگه واشي بخاطر انبوه گردشگران كه بيشتر از تهران مي آيند از گزند آلودگي در امان نمانده و با اينكه سطل هاي زباله هر چند صد متر نصب گرديده . باز شاهد انبوه زباله در جاي جاي اين منطقه زيبا ميباشيم .

نكته : اول اينكه اين مسير را بايستي حتما" در تابستان برويد بخاطر سردي آب - دوم اينكه سعي كنيد روز جمعه ها به اين منطقه نرويد چون جمعه ها بيش از ۱۰۰۰۰ نفر گردشگر از اين منطقه بازديد ميكند و لذتي نخواهيد برد . ( من روز پنج شنبه را پيشنهاد ميكنم )

+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۸۶/۱۱/۱۴ ساعت 8:1 توسط پرویز شجاعی پارسا
|
ديدار از جاذبه هاي طبيعي و تاريخي اين مرز پر گهر ، عشق به كوهنوردي و سفر كردن ، جزئي از زندگي روزمره مان شده است . بنظرمان لذتي كه با طبيعت زيستن و با طبيعت درآميختن وجود دارد را نمي توانيد در جايي ديگر پيدا كنيد .